Jest to jedna z niewielu świątyń, które ocalały z zawieruchy wojennej i powojennej, dzięki miejscowej społeczności, która nie dopuściła do przeobrażenia obiektu na magazyn bądź do zniszczenia.
Ludność przesiedlona do Czarnej w ramach Akcji H-T – uszanowała dorobek kulturowy tych, którzy również utracili swoje domy w ramach przymusowych przesiedleń.
Cerkiew wzniesiona została w 1834 roku. Położona jest w niewielkim oddaleniu od głównej obwodnicy bieszczadzkiej, ale często jest pomijana przez turystów – a szkoda.
W roku 1951 nowi osadnicy, przesiedleni z Sokala i Krystynopola odremontowali cerkiew, która obecnie funkcjonuje, jako kościół rzymskokatolicki pw. Podwyższenia Krzyża Świętego.
Świątynia w Czarnej, jest orientowana, konstrukcji zrębowej, trójdzielna. Z przodu przed wejściem do świątyni – charakterystyczna fasada z portykiem zwieńczonym trójkątnym szczytem, wspierającym się na sześciu drewnianych kolumnach doryckich. Na uwagę zasługują drzwi wejście (niestety pokryte brzydką farbą) – to są oryginalne drzwi od początku trwania świątyni.
We wnętrzu strop płaski, obecnie podwieszony pod oryginalnym.
Praktycznie zachował się oryginalny ikonostas z 1882 roku, który jest jedynie przesunięty w głąb prezbiterium. Ikonostas, oraz ołtarze boczne zostały odnowione, w miejscu carskich wrót umieszczono tabernakulum. Na ścianie wisi krzyż ze zwieńczenia ikonostasu. Krzyż ołtarzowy zdobiony lustrami, feretron i figura Matki Boskiej - zostały przeniesione do muzeum w Łańcucie.
Po prawej stronie stoi chrzcielnica z pokrywą z drugiej połowy XVII w pochodzącą ze spalonej cerkwi w Lipiu, zdobiona motywem z winorośli. Na ścianie wisi ikona Matki Bożej Opatrzności – Hodegetria, znajdująca się w świątyni od 2005 roku, odnaleziona w Michniowcu –namalowana na drewnie lipowym i datowana na XVII w.
Na ołtarzu bocznym po prawej stronie znajdują się figury św. Piotra i Pawła, pochodzące z klasztoru bernardynów w Sokalu. W ołtarzu bocznym po prawej stronie przedniej części widzimy ikonę Matki Bożej Pokrow, a poniżej ikona św. Dymitra Wielkiego Męczennika. W medalionie napis „ Raduj się niewiasto, Mario Najświętsza”.
Po lewej stronie, z przodu nawy jest ołtarz z ikoną św. Mikołaja Cudotwórcy, poniżej scena chrztu w Jordanie. Widzimy tutaj także scenę Pasji i figury Piotra i Pawła przywiezione z kościoła w Warężu.
Przed wejściem do świątyni po prawej stronie zobaczymy kapliczkę z drewnianą figurą Chrystusa Frasobliwego – poświęconą pamięci poległych pomordowanych z Sokalszczyzny w czasie II wojny światowej. Obok cerkwi znajdziemy również tablicę poświęconą pamięci przesiedleńców z powiatów hrubieszowskiego i tomaszowskiego ufundowaną w 50 rocznicę tych wydarzeń.
Na dzwonnicy obok współczesnych dwóch dzwonów zobaczymy jeden z 1886 roku.
Cerkiew w Czarnej, ma wyjątkowe szczęście do proboszczów i wiernych – jest systematycznie remontowana i konserwowana.
Sama świątynia, jak i jej wyposażenie to perełka architektury cerkiewnej.
