W Siankach, po ukraińskiej stronie granicy otworzono odnowioną placówkę Służby Granicznej. Jest to najdalej wysunięta placówka graniczną na naszej wschodniej granicy, w rejonie górnego Sanu.
Uroczyste otwarcie odnowionej Placówki Służby Granicznej Ukrainy w Siankach odbyło się we wtorek 22 grudnia. Wziął w nim udział Zastępca Komendanta Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej płk SG Robert Rogoz.
- Placówka znajduje się w strukturach Mościskiego Oddział Państwowej Służby Granicznej Ukrainy. Placówka przeszła gruntowną renowację sfinansowaną mi.in z Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina - informuje mjr Elżbieta Pikor, rzecznik Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej.
W uroczystości uczestniczyli: I Zastępca Przewodniczącego Państwowej Służby Granicznej Ukrainy gen. V.M. Servatyuk, Naczelnik Zachodniego Zarządu Państwowej Służby Granicznej Ukrainy płk W.S. Jegorow oraz przedstawiciele władz samorządowych, organizacji kombatanckich i duchowieństwa.
Oprócz odnowionego budynku placówki do użytku oddano również mieszkania dla rodzin ukraińskich pograniczników.
Podczas uroczystości odbył się również pokaz nowego sprzętu, który będzie używany do ochrony granicy. Został on zakupionego specjalnie na potrzeby tej placówki. W wyposażeniu znajdują się m.in.: samochody patrolowe, skutery śnieżne i quady.
Sianki obecnie są ukraińską wsią w obwodzie lwowskim, w rejonie turczańskim, nad górnym Sanem. Zamieszkuje ją ok. 580 mieszkańców.
1920-1944 Sianki należały powiatu turczańskiego w województwie lwowskim w Polsce. W latach 1934-1939 istniała nawet gmina Sianki, a wieś leżąca po obu stronach Sanu w całości była na terytorium Polski. Po wojnie została przecięta granicą państwową. Po stronie ukraińskiej znajduje się obecnie około 100 domów i stacja kolejowa na linii Użhorod-Lwów. Polska część Sianek jest od 1945 roku wyludniona.
W polskich Siankach zachowały się do dnia dzisiejszego grobowce przedwojennych właścicieli tych dóbr: Klary z Kalinowskich (zm. 1867) i Franciszka (zm. 1893) Stroińskich. Obecnie jest to tzw. obręb geodezyjny, leżący w obrębie Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. W 1993 r. rekonstruowano mury kaplicy.
Na granicy Polski i Ukrainy w pobliżu Sianek ma swoje źródło rzeka San. Na samej granicy przy znaku granicznym 224 stoi ukraiński obelisk informujący, iż jest to źródło tej rzeki.
Do Sianek można dojść malowniczym szlakiem przy granicy z Tarnawy Niżnej.
