Obecny stan i wygląd cerkwi w Baligrodzie, to zasługa społeczników, którym los tej świątyni nie był obojętny. Nie pozwolili, by podzieliła losy wielu innych, o które nikt nie zadbał.
W minioną sobotę miało miejsce Walne Zgromadzenie Członków Stowarzyszenia Ratowania Cerkwi w Baligrodzie. W programie spotkania było m.in. odczytanie sprawozdania z działalności Stowarzyszenia, przyjęcia sprawozdania finansowego za 2017 rok oraz udzielenie Absolutorium dla Zarządu za 2017 rok. W skład Zarządu Stowarzyszenia wchodzą: Jan Herbetko - prezes, Jarosław Tomaszewski, Wojciech Juszczyk, Jacek Huk oraz nowo przyjęta osoba w poczet Zarządu - ks. Piotr Bartnik.
Gościem honorowym na spotkaniu był abp senior Jan Martyniak - biskup diecezji przemyskiej obrządku bizantyjsko-ukraińskiego w latach 1991–1996, arcybiskup metropolita przemysko-warszawski w latach 1996–2015, arcybiskup senior od 2015.
Wolne wnioski na zgromadzeniu obfitowały w wiele interesujących tematów. Między innymi, podniesiona została sprawa ikony Matki Boskiej z cerkwi w Baligrodzie, która obecnie znajduje się w zbiorach Skansenu w Sanoku. Ikona jest o tyle ciekawa, że jest tzw. ikoną „widmo” - gdyż podczas prac konserwatorskich, odsłonięte zostało malowidło pod wierzchnią farbą przedstawiające całkiem inną postać świętego. Ikona pochodzi z przełomu XV i XVI wieku, a ciekawostką jest, iż dyrekcja Skansenu nawet nie miała świadomości, że takową ikonę posiada. Niestety została wpisana do inwentarza i jest nie do odzyskania dla baligrodzkiej cerkwi. W tym roku, prawdopodobnie powróci do cerkwi szkielet ikonostasu, który przechowywany w magazynie, z racji wypowiedzenia umowy musi znaleźć nowe miejsce. Wiąże się to z przetransportowaniem i zabezpieczeniem konstrukcji - no, ale jak powszechnie wiadomo, tego rodzaju instytucje jak Stowarzyszenia borykają się z problemami finansowymi i problem stanowi nawet samo przetransportowanie ikonostasu. O ile Stowarzyszenie doprowadziło do remontu i obecnego wyglądu cerkwi, o tyle obecnie, bez dotacji, nie jest w stanie ruszyć z dalszą częścią prac związanych z wnętrzem cerkwi. W najpilniejszych planach jest jeszcze remont posadzki oraz zagospodarowanie bryły ikonostasu.
Cerkiew wpisana bez wątpienia w krajobraz Baligrodu jest ważnym obiektem również dla turystów. Podczas spotkania padły stwierdzenia, że powinna zostać otwarta dla osób zainteresowanych jej wnętrzem, by ożywić zainteresowanie tym obiektem i poinformować społeczeństwo, jakim problemem jest dla Stowarzyszenia koszt zagospodarowania i wykorzystania jej wnętrza.
Miejmy nadzieje, że cerkiew wreszcie stanie otworem, nie tylko dla turystów, ale także dla przedsiębiorczej lokalnej społeczności, która wesprze Stowarzyszenie w działaniu na rzecz odbudowy i zagospodarowania tego pięknego zabytkowego obiektu sakralnego.
FOT. LIDIA TUL-CHMIELEWSKA
